NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عُثْمَانُ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ حَدَّثَنَا
يَزِيدُ بْنُ
هَارُونَ
أَخْبَرَنَا
هِشَامٌ عَنْ
الْحَسَنِ
عَنْ جَابِرِ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ عَنْ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
نَحْوَ هَذَا
قَالَ بَعْدَ
قَوْلِهِ
حَقَّهَا
وَلَا تَعْدُوا
الْمَنَازِلَ
Şu (önceki 2569.) hadisin
bir benzerini de Nebi (s.a.v.)'den Câbir b. Abdillah rivayet etmiştir. (Ravi
Câbir, önceki hadiste geçen develere) "haklarını" (veriniz) sözünden
sonra, (şu sözü) de rivayet etti: "Alışılagelen (günlük) mesafeleri
aşmayınız.”
İzah:
Sadece Ebû Dâvud
rivayet etmiştir.
Bu hadiste bir önceki
hadisten fazla olarak "Hayvanla yolculuk yapan kimselerin alışılagelen
günlük mesafeden fazla yolculuk yapmalarının ve yolcuların mola verip istirahat
etmeleri için yapılmış olan özel yerlerde mola vermeden geçip gitmelerinin
doğru olmayacağı, çünkü bu şekilde hareket etmenin hayvanları ve sürücülerini
lüzumsuz yere yoracağı ifâde edilmektedir.
Fıkıh kitaplarında
açıklandığı üzere "yolculukta gece-gündüz mütemadiyen yola devam edilmez.
Bazan istirahata da ihtiyaç görülür. Bazı fıkıh kitaplarımızda -sefer müddeti
üç gün üç gecedir- denilmesi buna mâni değildir. Bu cihetle bir günlük mutedil
yürüyüş vasatı olmak üzere altı saat kabul edilmiştir."[bk. Bilmen Ö. N.
Büyük İslam İlmihali s. 173.]